De Duitse regering spant zich al tientallen jaren in om een echt sociaal paradijs in het land op te bouwen. Vandaag krijgt iedereen in nood de nodige hulp in de BRD. Degenen die zonder vast werk kwamen te zitten, zijn geen uitzondering. De staat zorgt voor hen door uitkeringen te betalen aan werklozen in Duitsland, waarvan het bedrag in 2021 goed in staat is om in de basisbehoeften te voorzien. Niet alleen degenen die hebben gewerkt, maar ook degenen die om objectieve redenen geen werkervaring hebben, kunnen een uitkering aanvragen.
Duitse arbeidsmarkt
Het Bundesagentur für Arbeit, BA) rapporteert al enkele jaren over de gunstige ontwikkeling van de Duitse arbeidsmarkt. Het percentage van de werkende bevolking blijft groeien en de vraag naar arbeid neemt elke maand toe.
Volgens de VA stonden er per september 2021 834 duizend openstaande vacatures in het federale systeem geregistreerd, dat zijn er 61 duizend meer dan een jaar eerder. Ook het aantal werkzame personen groeit, tot boven de 45 miljoen.
Ook de inkomens van gewone Duitsers groeien. Het gemiddelde salaris voor voltijdse werknemers van Duitse ondernemingen bedroeg volgens het Federaal Bureau voor de Statistiek (Statistisches Bundesamt) in 2021 3771 euro, 68 euro hoger dan een jaar eerder.
Net als voorheen zijn er grote regionale loonverschillen: in sommige regio's kan dit oplopen tot 25%. Het hoogste inkomen kan bogen op medewerkers van zorginstellingen (6,8 duizend euro), bankdirecteuren (5,7 duizend euro) en ingenieurs (5-5,7 duizend euro).
Werkloosheid in Duitsland en Europa
Tegen de achtergrond van de gunstige ontwikkeling van de Duitse arbeidsmarkt in het land neemt ook de werkloosheid af. Zo werd in september 2021 volgens de VA het historische minimum sinds de hereniging herhaald: het werkloosheidspercentage bedroeg 5% en ongeveer 2.256 miljoen mensen stonden als werkloos geregistreerd. Een jaar eerder was het aantal werklozen nog 192 duizend meer.
Het is nog te vroeg om te spreken over gemiddelde jaarlijkse indicatoren: in het najaar trekt de arbeidsmarkt weer aan (in juli-augustus was de werkloosheid 5,1-5,2%), dus het aantal werklozen zal uiteraard blijven dalen.
Gezien de beschikbare cijfers is het gemiddelde voor oktober 2021 echter 5,3%. Houd er rekening mee dat het werkloosheidspercentage, berekend volgens de ILO-methodologie, nog lager is en 3,4% of 1,47 miljoen werklozen bedraagt.
Dergelijke tendensen kunnen niet anders dan Duitse functionarissen verheugen. Zelfs met een grote toestroom van buitenlandse migranten slagen ze erin om een hoog werkgelegenheidsniveau te behouden, waardoor de werkloosheid in het land van jaar tot jaar daalt. Soortgelijke trends worden waargenomen in andere EU-landen.
Volgens schattingen van Eurostat (met gebruikmaking van de IAO-methodologie) registreerde de EU dus vanaf augustus 2021 de laagste werkloosheidscijfers in de laatste 10 jaar na de financiële crisis. Ze waren gemiddeld 6,8%, het laagste sinds november 2008.
Alleen Tsjechië (2,5%), Polen (3,4%), Hongarije (3,7%) en Nederland (3,9%) kunnen zich volledig met Duitsland (3,4%). In Oostenrijk is het werkloosheidspercentage bijvoorbeeld 4,8%, in België - 6,5%, in Finland - 7,6%, in Frankrijk - 9,3%, in Italië - 9,7%, in Spanje - 15,2%. De anti-leider is Griekenland, waar de werkloosheid 19,1% bedraagt.
Dit alles maakt Duitsland een van de meest succesvolle landen in de strijd tegen de uitingen van werkloosheid op de arbeidsmarkt. En daar zijn nogal objectieve redenen voor.
Methoden van staatsstrijd tegen werkloosheid
Aan het begin van de 21e eeuw had Duitsland ernstige problemen met de werkloosheid. De gemiddelde indicatoren kwamen niet onder de 11-11,7%. De situatie is veel beter vandaag. Maar er was geen enkele magische oplossing: de hervormingen van de arbeidsmarkt die in 1998-2005 werden doorgevoerd, hielpen de situatie te verbeteren. Ze zijn vandaag nog steeds geldig.
Overweeg de belangrijkste maatregelen waardoor de Duitsers met succes de werkloosheid bestrijden:
- Ten eerste werd de termijn voor de vergoeding van de werklozen teruggebracht - van 32 naar 12 maanden. Hierdoor werd de langdurige werkloosheid uitgebannen en gingen mensen sneller op zoek naar werk.
- Ten tweede werd de instelling van "mini-jobs" (Minijobs) ingevoerd. Dit is een soort deeltijddienstverband, deeltijdwerk, waarbij men 1-2 maanden kan werken en tegelijkertijd een categorie is waarvoor een fiscaal preferentieel regime is voorzien. Tegenwoordig bieden dergelijke banen werk aan ongeveer 12 miljoen mensen.
- Ten derde werd de decentralisatie van de loononderhandelingen op bedrijfsniveau doorgevoerd. Dit was voor veel medewerkers een belangrijk moment in de terugkeer naar een voltijdbaan.
- Ten vierde implementeert IA verschillende programma's voor werkgelegenheidspromotie en -bevordering:
- voor een beperkte tijd verstrekt de BA werkgevers een soort “integratiesubsidie” die gedeeltelijk de arbeidskosten compenseert van ingehuurde werklozen die blijk geven van een “lagere productiviteit”;
- BA subsidieert ook stages voor jonge specialisten bij ondernemingen in hun gekozen specialiteit voor opleiding;
- Via het WeGebAU-programma worden ook subsidies verstrekt voor de omscholing van personeel. Een dergelijk programma is bedoeld voor laaggeschoolde werknemers en werknemers met een pensioengerechtigde leeftijd;
- er worden ook subsidies verstrekt om de beloning van personen met een handicap te financieren (geheel of gedeeltelijk voor maximaal drie maanden) en om werkplekken voor hen uit te rusten;
- daarnaast bevordert VA de tewerkstelling van vluchtelingen. Het programma is gericht op jonge migranten tot 25 jaar die zijn opgeleid in de arbeidsbemiddeling, de specialisaties kunnen kiezen waarin ze geïnteresseerd zijn en stage lopen bij verschillende Duitse bedrijven.
Ondanks dit alles blijft de Duitse arbeidsmarkt strak gereguleerd door de wetgever en de autoriteiten. Zo houdt u een evenwicht tussen de belangen van het bedrijfsleven en de burger. Een van de meest in het oog springende uitingen hiervan is de financiële bijstand waarvoor werklozen een beroep doen.
Laten we eens kijken welke sociale uitkeringen worden ontvangen door mensen die zonder werk zijn achtergelaten. De belangrijkste soorten Duitse subsidies zijn Arbeitslosengeld I (ALG-I) en Arbeitslosengeld II (ALG-II). Laten we ze in meer detail bekijken en kijken hoe ze verschillen.
Arbeitslosengeld I Werkloosheidsuitkering (ALG-I)
De ALG-I-uitkeringen zijn de belangrijkste uitkering waarop het grootste deel van de beroepsbevolking rekent bij verlies van werk. In de kern is het geen toelage: het is veeleer een verzekeringsuitkering die een burger tijdens zijn arbeid kon verdienen ten koste van zijn bijdragen en de werkgeversbijdragen.
Betaald door ALG-I uit een verzekeringsfonds beheerd door de BA. Een dergelijke vergoeding wordt aan burgers betaald, ongeacht of ze spaargeld of andere kenmerken van hun financiële situatie hebben.
De regeling van de werkloosheidsbijstand wordt uitgevoerd in §§ 136-144 deel III van het Sociaal Wetboek (SGB III). Laten we eens kijken naar de voorwaarden waaronder ALG-I wordt geheven.
Opbouwvoorwaarden van ALG-I
Volgens § 137 SGB III heeft een persoon die aan drie belangrijke voorwaarden voldoet, recht op een werkloosheidsuitkering:
- is werkloos;
- ingeschreven als werkloze in de VA;
- voldoet aan de kwalificatieperiode-eis.
Volgens § 138 SGB III kan elke burger of buitenlander met een werkvergunning als werkloos worden erkend als hij zijn baan heeft verloren (of binnenkort zal verliezen), zich inspant om een baan te vinden of als hij minder dan 15 uur per week werkt . Dat wil zeggen, voor Russen die in Duitsland werken, als ze aan andere voorwaarden voldoen, is de handleiding ook beschikbaar.
In dat geval moet de werkloze ingeschreven staan bij de VA. Hiervoor moet hij zelfstandig bij de arbeidsvoorziening verschijnen, een aanvraag indienen en zich inschrijven.
Dit moet zo vroeg mogelijk gebeuren: 3 maanden voor het geplande vertrek van het werk of binnen drie dagen na ontvangst van het ontslagbericht van de werkgever.Als deze termijnen worden geschonden of de werknemer zonder aanwijsbare reden vrijwillig het werk heeft verlaten, kan de uitkering worden bevroren. Op de eerste dag van werkloosheid moet u persoonlijk verschijnen bij de VA
Een andere voorwaarde is het betalen van verzekeringspremies (Versicherungspflichtige Beschäftigung). Alleen die werknemers van wiens salaris de premies zijn betaald, kunnen de uitkering aanvragen.
De laatste hoofdvoorwaarde is de kwalificatieperiode van het werk. Volgens §§ 142-143 SGB III moest de werknemer, om in aanmerking te komen voor een uitkering, in de afgelopen twee jaar officieel in dienst zijn geweest en gedurende ten minste 12 maanden verzekeringspremies hebben betaald.
Daarom moet een in aanmerking komende persoon om in aanmerking te komen voor ALG-I:
- Schrijf je in bij de BA ten minste 3 maanden voor de geplande werkloosheid of binnen 3 dagen na ontvangst van het ontslagbericht. U kunt dit online doen.
- Op de eerste dag van werkloosheid meldt u zich persoonlijk bij het dichtstbijzijnde kantoor van het arbeids- en uitzendbureau en informeert u uw inspecteur over uzelf. Het adres en de contactpersonen van het dichtstbijzijnde VA-kantoor vindt u hier. Je moet bij je hebben:
- een identiteitskaart of paspoort met een merkteken op de verblijfsvergunning;
- sociale zekerheidskaart;
- schriftelijk bewijs van beëindiging van de arbeidsovereenkomst;
- samenvatting.
- Op kantoor krijgt de werkloze een aanvraagformulier voor een WW-uitkering. Als alternatief kan het online worden ingediend.
ALG-I maat
De hoogte van de werkloosheidsuitkering is afhankelijk van drie belangrijke factoren: het gemiddelde inkomen van het afgelopen jaar, de aanwezigheid van een kind en de belastingklasse waartoe de werkloze behoort. Zo is volgens § 149 SGB III het basistarief 60% van het gemiddelde salaris.
Als een werkloze minstens één kind heeft (of de echtgeno(o)t(e) van de werkloze heeft zo'n kind, op voorwaarde dat ze samenwonen) en daarvoor een uitkering ontvangt, stijgt het basisbedrag van de uitkering tot 67%. Dit is echter niet het definitieve cijfer, de belastingklasse is van groot belang.
Zo krijgt een werknemer die € 2.000 per maand verdient, geen kinderen heeft, in de belastingklasse I valt (bijvoorbeeld niet getrouwd is), maandelijks ALG-I van € 820.
Als hij gehuwd is (belastingklasse III), bedraagt de uitkering 933 euro. Bovendien, als hij een kind heeft, is het bedrag in 2021 al 1.042 euro. Gebruik voor een nauwkeurige berekening een speciale rekenmachine van BA.
De periode waarin de uitkering wordt betaald volgens § 147 SGB III hangt af van de leeftijd van de werknemer (van invloed na het bereiken van de leeftijd van 50 jaar) en de duur van het werk waarin de premies werden betaald. Het kan van 6 tot 24 maanden zijn. Het specifieke tijdsbestek kan worden berekend met behulp van de onderstaande tabel.
In elk geval voert Agentur für Arbeit een individuele berekening uit, daarom raden we aan om voor meer specifieke cijfers contact op te nemen met het dichtstbijzijnde agentschap.
Houd er rekening mee dat de BA het recht heeft om de betaling van uitkeringen te blokkeren als u voortdurend de vacatures van het bureau weigert, niet deelneemt aan de aanbevolen arbeidsactiviteiten, niet kunt bewijzen dat u op zoek bent naar een nieuwe baan, of niet op de hoogte bent het agentschap over het feit van de werkgelegenheid.
Bijbaan bij ontvangst van ALG-I
Volgens § 155 SGB III heeft een werkloze het recht om extra geld te verdienen terwijl hij een werkloosheidsuitkering ontvangt, bijvoorbeeld met behulp van het Minijobs-model. Is zijn inkomen lager dan 165 euro, dan verandert het bedrag van ALG-I niet. Als het meer is, berekent Agentur für Arbeit de gemaakte arbeidskosten (reis, eten, aankoop van werkmateriaal, enz.), trekt deze af van het inkomen en vermindert de uitkering met het resulterende verschil. In dit geval wordt het bedrag van 165 euro ook in mindering gebracht op het bedrag aan inkomsten dat aanvankelijk niet-belastbaar was.
Zo wordt het inkomen uit een bijbaan 450 euro, onkosten 100 euro, het bedrag van ALG-I 1042 euro.
450 - 165 - 100 = 185 euro.
1042 -185 = 857 euro - het bedrag van ALG-I, dat in de toekomst zal worden betaald.
Uitkering voor werklozen ALG-II
ALG-II is een klassiek voorbeeld van sociale bijstand - een uitkering die wordt betaald om de minimumbehoeften en het bestaansminimum van werklozen te dekken. Een dergelijk leefbaar loon, volgens § 20 SGB II, moet de behoefte dekken aan voedsel, kleding, hygiëneproducten, levens- en levensomstandigheden, betaling van nutsvoorzieningen, evenals normale deelname aan het sociale en culturele leven van de samenleving.
Voorwaarden voor registratie van ALG-II
Het recht om een WW-uitkering aan te vragen wordt verkregen door:
- werklozen die niet over de vereiste werkervaring beschikken om ALG-I te verkrijgen;
- werklozen die ALG-I ontvangen, maar de uitkering is lager dan het bedrag dat nodig is om in de minimale huishoudelijke behoeften te voorzien;
- werkende burgers en buitenlanders wier arbeidsinkomen onder het bestaansminimum ligt.
Elk van de begunstigden van dergelijke bijstand moet tussen de 15 en 60-67 jaar oud zijn (vóór het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd), in Duitsland wonen en kunnen werken (minstens 3 uur per dag).
Het recht op ALG-II hebben dus ook buitenlanders met een verblijfsvergunning (behalve als ze alleen in de Bondsrepubliek Duitsland zijn om werk te zoeken), vluchtelingen, asielzoekers, daklozen en andere kwetsbare sectoren van de samenleving, indien ze behoren niet tot een of andere uitkeringscategorie: gepensioneerden, gehandicapten en andere gehandicaptencategorieën ontvangen andere uitkeringen.
Om ALG-II aan te vragen, moet de sollicitant contact opnemen met het dichtstbijzijnde Jobcenter.
De adressen en contacten in de regio's van Duitsland vindt u hier. Om de uitkering aan te vragen, dient de begunstigde van de bijstand een aanvraag in, waarbij hij een identiteitsbewijs, een sociale uitkeringskaart en documenten die de behoefte aan aanvullende financiële bijstand bevestigen, bijvoegt.
ALG-II maat
De totale grootte van ALG-II wordt bepaald door verschillende criteria, waaronder de leeftijd van de ontvanger, zijn burgerlijke staat en de aanwezigheid van speciale behoeften. Voor 2021 is het basisbedrag van de WW-uitkering ALG-II:
- 416 euro - voor alleenstaande volwassenen, alleenstaande ouders, evenals volwassenen met een minderjarige echtgenoot;
- 374 euro - voor personen die gehuwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben;
- 332 euro - voor personen onder de 25;
- 316 euro - voor minderjarigen;
- € 296 - voor kinderen onder de 14;
- 240 euro - voor kinderen onder de 6 jaar.
Naast dit geld krijgt de persoon geld toegewezen om huur en verwarming te betalen. Hun grootte is afhankelijk van de regio van verblijf en komt overeen met de daar vastgestelde normen.
Naast deze bedragen kan de begunstigde van de uitkering aanvullende hulp van de staat krijgen, bijvoorbeeld als deze wordt veroorzaakt door extra kosten voor behandeling, de aanschaf van speciale babyvoeding, in verband met een bevalling of onderwijs voor kinderen. Gebruik een speciale rekenmachine om een specifieke maat te berekenen.
In tegenstelling tot ALG-I houdt de berekening van de omvang van ALG-II rekening met het bestaan van iemands contanten en geld op bankrekeningen, onroerend goed en dure roerende goederen, effecten en zelfs financiële hulp van familieleden.
ALG-II kan voor onbepaalde tijd worden aangesteld; voor het eerst wordt hij benoemd voor een periode van 12 maanden. Daarna moet de ontvanger opnieuw contact opnemen met het arbeidsbureau - zij zullen controleren op het bestaan van omstandigheden die de toekenning van uitkeringen vereisen, waarna zij een beslissing nemen.
Normaal gesproken moet deze bijstand elke 12 maanden worden verlengd. Na afspraak wordt het maandelijks vooruitbetaald, dat wil zeggen voor elke volgende maand.
Impact van neveninkomsten op ALG-II
De ontvanger van een bijstandsuitkering heeft ook recht op een aanvullend inkomen. Maar ze hebben geen invloed op de grootte van ALG-II alleen wanneer hun grootte minder dan 100 euro per maand is. Als het extra inkomen hoger is, wordt de hoogte van de uitkering verlaagd.
Hoe hoger het bedrag aan extra inkomen, hoe meer van dit bedrag de hoogte van de uitkering verlaagt. Gebruik onderstaande tabel om de aftrek te berekenen
Bijvoorbeeld als het bijverdienste 350 euro per maand is. 350-100 = 250 euro -20% (50 euro) = 200 euro. Zo wordt het bedrag van de toeslag met 200 euro verlaagd.
Overige bijstand voor werklozen
Naast bovenstaande WW-uitkeringen kunnen werklozen of deeltijdwerkers in aanmerking komen voor een aantal andere subsidies van de staat. Onderstaande tabel helpt u er kort mee vertrouwd te raken.
| Subsidies | Basis van afspraak | Subsidiebedrag | Termijn |
|---|---|---|---|
Einstiegsgeld | Toegewezen aan ALG-II-ontvangers die zaken willen doen of opnieuw in dienst willen treden. | 50% van ALG-II | Tot 2 jaar |
Gründungszuschuss | Toegewezen aan ALG-I-ontvangers die zaken willen doen | € 300 zowel voor als na afloop van de ALG-II betaling | 15 maanden |
| Kurzarbeitergeld | Ter beschikking gesteld aan personen met een tijdelijk of deeltijds dienstverband | Tot 60% van het verschil tussen volledig en gedeeltelijk salaris | Tot 2 jaar |
| Bildungsgutschein | Toegewezen aan personen die een opleiding volgen, inclusief omscholing | Ter hoogte van de opleidingskosten |
Houd er rekening mee dat deze uitkeringen, inclusief werkloosheidsuitkeringen, niet worden toegekend aan begunstigden van bijstand voor vluchtelingen, voor PP, voor gehandicapten en gepensioneerden, evenals voor andere uitkeringscategorieën van de bevolking.
Ziektekostenverzekering voor werklozen
Zonder zorgverzekering kunt u niet in Duitsland wonen. Verzekering in het land wordt uitgevoerd door twee soorten zorgverzekeraars (Krankenkasse) - particulier en staat.
Iedereen die minder dan 54,9 duizend euro per jaar verdient, dat wil zeggen de meerderheid van de bevolking, is verplicht klant te worden van de schatkist. De kosten van een ziektekostenverzekering zijn enorm - 15,5% van het jaarlijkse bruto-inkomen, waarvan traditioneel de helft door de werkgever wordt gedekt. Maar wat als de persoon geen arbeidsinkomen heeft en werkloos is?
In dit geval worden de kosten van de verplichte verzekering gedekt door het Agentschap voor Arbeid en Werkgelegenheid, dat uitkeringen uitkeert aan werklozen. Tegelijkertijd worden verzekeringsdiensten nog steeds verleend door dezelfde verzekeringsmaatschappij als vóór de werkloosheid.
Als voor de ontvangers van ALG-I de BA de premies echter volledig dekt, dan is dat voor de ALG-II slechts gedeeltelijk.
Is een werkloosheidsuitkering voldoende om van te leven?
Velen zijn geïnteresseerd in de vraag of het mogelijk is om te leven van het geld dat wordt uitgekeerd als WW-uitkering. Om voor de hand liggende redenen kunnen beide soorten inkomsten het verloren arbeidsinkomen niet volledig dekken.
ALG-I, omdat het groter is, is beter in deze taak. De ontvangers kunnen hun huishoudelijke behoeften aan voedsel en energierekeningen volledig dekken, en kunnen zelfs wat kleding betalen. Met dit geld kun je niets uitstellen of op vakantie gaan. De beperkte omvang en betalingstermijn stimuleren burgers juist om een nieuwe baan te zoeken.
Voor ALG-II-ontvangers is het moeilijker omdat hun uitkering lager is. Maar zelfs zij kunnen de kosten van voedsel, nutsvoorzieningen en zelfs kleding volledig dekken - het bedrag van de vergoeding wordt specifiek voor deze doeleinden berekend.
Conclusie
Alle werklozen in Duitsland, inclusief buitenlanders, hebben recht op een werkloosheidsuitkering - hiervoor moeten ze worden geregistreerd bij het plaatselijke arbeidsbureau. Als ze eerder een baan hadden en premie betaalden, komen ze in aanmerking voor de ALG-I WW-verzekering. De omvang is meestal 60% van het arbeidsinkomen.
Wanneer het ontvangen bedrag lager is dan het bestaansminimum of de werkloze nog niet eerder een baan heeft gehad, heeft hij recht op een ALG-II werkloosheidsuitkering. Het formaat is veel kleiner en dekt alleen de basislevensbehoeften van de ontvanger.
